کوهنوردی ، یکی از محبوب‌ترین و گروهی ترین ورزش‌ها و تفریحات افراد می‌باشد. اتعداد نفرات زیادی ترجیح می‌دهند که اوقات فراغت و آخر هفته هایخود را صرف ورزش کوهنوردی کنند و عده‌ای نیز به‌عنوان یک ورزش جدی به آن می نگرند. اما همین ورزش کوهنوردی مستلزم وجود وسایل و امکانات مخصوصی است که سلامت و ایمنی افراد را تامین کند؛و فعالیت‌های کوهنوردی را برای افراد آسان تر کند. یکی از مهم‌ترین و اصلی ترین الزامات کوهنوردی، کفش مناسب کوه می‌باشد.در این مقاله قصد داریم تا بیشتر در مورد ویژگی های این وسیله ضروری حرف بزنیم و به یکی از معهم ترین تولیدکنندگان این کفش یعنی کفش کوهنوردی شیراز بپردازیم.
کفش کوهنوردی شیراز
در انتخاب یک کفش کوهنوردی ابتدا لازم است با انواع این کفش ها آشنا شویم. اغلب کفش هایی که برای کوهنوردی مورد استفاده قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:
1 ) کفش‌های راهپیمائی (Walking): این کفش ها شامل کفش هایی بدون ساق و بسیار سبک اند که در مسیرهای ساده مورد استفاده قرار می گیرند، کفی های آن ها قابل استفاده بوده و عموما در کفه آن از شوک‌گیر استفاده می شود.
2 ) کفش کوه‌پیمایی (Trekking) : این نوع از کفش ها شامل کفش‌های با وزن سبک می باشند. زیره این کفش ها تا حدی انعطاف‌پذیر می باشد و رویه آن ها عموماً چرمی یا پارچه‌های ضد آب می باشد.کاربرد :
• صعود به ارتفاعات بدون برف و یک روزه در 3 فصل اول سال.
• پیمایش کویرها، جنگل‌ها در مسافرت های چند روزه.
3 ) کفش کوهنوردی (Mountaineering): این دسته از کفش ها شامل کفش‌های نیمه سنگین کوهنوردی می باشند. دارای ساق های بلند (14 تا 19 سانتی‌متر) هستند، تا مچ پا را محکم نگه دارند و از پاها خوب محافظت می‌کنند. زیره این کفش ها کمی انعطاف‌پذیر است. کاربرد:
• صعود برای برنامه های چندروزه 3 فصل
• برنامه‌های صعود زمستانی یک روزهو کاملا سبک
4 ) کفش کوهنوردی سنگین یک پوش (High Mountain) : این نوع کفش ها، کفش‌های تک پوش سنگین و بسیار قوی کوهنوردی اند. زیره این کفش ها انعطاف‌پذیری ندارد، همه آن ها قابلیت نصب گرامپون را دارند و برای حرکت بر روی برف و یخ طراحی شده‌اند.
کاربرد: برای صعود زمستانه در ارتفاعات کمتر از 5000 متر و برای صعودهای فنی در یخنوردی
5 ) کفش کوهنوردی سنگین دو پوش (Expedition): کفش های سنگین دو پوش، کفش هایی هستند که سنگین و بسیار قوی اند و مناسب کوهنوردی های سنگین می باشند.. زیره این کفش ها انعطاف‌پذیری ندارد. کفش های یک پوش آن کفش کوچکی اند و هم اندازه پای کوهنورد می باشند و به جای بند کفش دارای چسبک برای بستن آن ها هستند.
این کفش ها درون کفش های اصلی که بزرگتر است قرار می‌گیرند. در زمان استراحت با کفش های کوچک داخل چادر می‌شوند، تمام آن‌ها قابلیت گرامپون را دارند.کاربرد:
• صعود به قله های 7000 متری در فصل صعود (بهار و تابستان)
• صعود به ارتفاعات کمتر از 7000 متر در فصل پاییز و زمستان
• یخنوردی در ارتفاعات بلند
ویژگی های یک کفش کوهنوردی خوب و باکیفیت:
1 ) ایمن بودن: بی شک مهم‌ترین و اولین ویژگی یک کفش کوهنوردی مناسب و باکیفیت، ایمن بودن آن است. ایمن بودن، نقش به سزا و مهمی در فعالیت های کوهنوردان ایفا می‌کند. استاندارهای ایمنی کفش کوهنوردی شامل مقاوم و مستحکم بودن، ضربه‌گیر بودن، ضد مایعات و مقاومت در برابر لغزندگی و لیز خوردگی می‌باشد.
2 ) وزن کفش: از دیگر فاکتورهای مهم و تأثیرگذار در انتخاب کفش کوهنوردی اصل و مرغوب، وزن آن کفش می‌باشد. کفش کوهنوردی ایمن و مناسب، باید دارای وزنی استاندارد هم باشد. به طور معمول، وزن هر لنگه از کفش های کوهنوردی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ گرم می باشد تا پس از فعالیت‌های طولانی مدت، در پای افراد کوهنورد سنگینی ایجاد نکند.
3 ) زیره مناسب: یکی دیگر از مهم‌ترین عوامل انتخاب یک کفش کوهنوردی مناسب، زیره آن کفش می‌باشد. زیره کفش باید در عین مقاومت و استحکام کافی، راحتی و آسودگی را برای افراد فراهم کند و نباید در کوهنوردی های طولانی سبب خستگی زودهنگام افراد شود. در هنگام انتخاب یک کفش کوهنوردی، به زیره آن توجه کافی کنید که مثلا آج دار باشد، برآمدگی هایش را بررسی کنید و به این نکته نیز توجه داشته باشید که توسط چه نوع فناوری تولید شده است.
4 ) قابلیت حفظ دما و هواخوری کفش: دو ویژگی مهم و ضروری در کفش های کوهنوردی و حتی کفش هایی که در طول روز استفاده می کنیم،یعنی کفش هایی که برای مدت ۳ فصل در سال مناسب هستند همین قابلیت هواخوری می باشد تا علاوه بر پیشگیری از تعریق زیاد سطح پوست پا، به خنک نگه داشتن پا نیز کمک کنند. ولی برای کفش های کوهنوردی زمستانه قابلیت هواخوری از اهمیت چندانی برخوردار نیست و مهم این است که کفش ها بتوانند پایتان را گرم نگه دارند. در این کفش ها اکثرا از تکنولوژی هایی بهره می گیرند که از هدر رفتن دمای درونی کفش ها و سرمازدگی پاها جلوگیری شود.
5 ) ضد آب بودن: ضدآب بودن هم یکی دیگر از فاکتور ها است. کفش های کوهنوردی باید به گونه ای باشد که آبی درون آن نفوذ نکند. ورزش کوهنوردی ممکن است در شرایط آب و هوایی برفی و بارانی و یا در اطراف چشمه‌های کوهستانی انجام گردد. به این خاطر باید به این ویژگی توجه بسیاری کرد تا در حین کوهنوردی، آبی به درون کفش ها نفوذ نکند که در نتیجه باعث سرما و آسیب رسیدن به پای افراد شود.
6 ) جنس رویه ها: کفش های کوهنوردی به این خاطر گران هستند که افزون بر ویژگی های خاص و ویژه ای که دارند، جنس رویه آن ها نیز به گونه ای است که در مقابل سایش و پوسیدگی بسیار مقاوم باشد. حتما برای خریدن کفش، به فروشنده های قابل اطمینان مراجعه کنید که کاملا شما را راهنمایی کنند.
7 ) اندازه کفش کوهنوردی: اندازه کفش های کوه برای راحتی و سهولت پیمایش باید به گونه‌ای انتخاب شوند که کوهنورد بتواند ساعت ها کفش را به راحتی و بدون هیچ دردسری بپوشد. اندازه کفش های مناسب تنها با پوشیدن و راه رفتن مشخص می‌گردد. کفش های کوهنوردی باید:
الف) خیلی گشاد نباشند: ایجاد تاول‌های پوستی می‌کند.
ب) خیلی تنگ نباشند: به پا فشار زیادی وارد می‌آورند و به ناخن‌ها و بستر ناخن صدمه می‌زنند
به طور کلی برای خرید کفش توجه کنید تا اندازه آن 1 شماره از پای شما بزرگتر باشد و این فضا را به وسیله جوراب ضخیم پر کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.